Μπορεί να μην είμαι πάντα γλυκιά.
Μπορεί να έχω ξεσπάσματα, να είμαι νευρική.
Μπορεί να μην είμαι πάντα αγαπητή ή κοινωνική ή ομιλητική.
Μπορεί να μη συμπαθώ εύκολα ανθρώπους. Κάποιοι με λένε και ξινή, νευροσπασμα.
Μπορεί να μην είμαι πάντα ένα Σάββατο βράδυ. Ωραία ντυμένη, βαμμένη, σενιαρισμένη.
Μπορεί απλά να είμαι μία Κυριακή πρωί ή πρωινό Δευτέρας με φόρμες μαύρους κύκλους έτοιμη για πρωινό καφέ και τρέξιμο στους δρόμους.
Μπορεί να μη συμφιλιωνομαι με την ιδέα του συμβαδίζω πάντα, να τραβάω γι αλλού.
Να τραβάω βλέμματα δυσαρέσκειας ή να γίνομαι το κέντρο σχολιασμού. Ίσως και να έρθει η στιγμή να μη μ'αντεχω ούτε εγώ η ίδια.
Να τραβάω βλέμματα δυσαρέσκειας ή να γίνομαι το κέντρο σχολιασμού. Ίσως και να έρθει η στιγμή να μη μ'αντεχω ούτε εγώ η ίδια.
Μπορεί να κλεινομαι στον εαυτό μου και να μην αντέχω δίπλα μου ούτε άνθρωπο στα δύο μέτρα.
Μπορεί να μην είμαι πάντα καθώς πρέπει, να είμαι απλά εκείνη που θέλω.
Μπορεί να μην είμαι πάντα αυτή που θέλουν αλλά είμαι πάντα αυτή που θέλω εγώ, αυτή που είμαι, αυτή που μπορώ.
Και μόνο τέτοιους ανθρώπους δέχομαι να στέκονται πλάι μου. Με αλήθεια, μπέσα και πρόσωπα που μυρίζουν Δευτέρας πρωινά. Δε μου φτάνουν μονάχα οι Σάββατο βράδυ. Ούτε κι εγώ είμαι απλά ένα Σάββατο βράδυ. Δε θέλω και δε μπορώ να είμαι. Οι καθημερινές μου ήταν καλως ή κακώς η μικρή μου προσωποποίηση
